Masterclass van Jet Ankersmid-Matos Miguel
Bij de Santeon ziekenhuizen werken ruim 34.000 professionals. Samen beschikken zij over een schat aan kennis en ervaring. Laat je inspireren door deze masterclass van een van je collega’s. Dit keer projectleider en promovendus Jet Ankersmid-Matos Miguel.
Hai Jet, kun je jezelf kort voorstellen?
Ik ben Jet Ankersmid-Matos Miguel, projectleider binnen het Samen Beter programma. Hierbij richt ik me op de optimalisatie en implementatie van samen beslissen met de online Longkanker keuzehulp. Voordat ik deze rol op mij nam, was ik promovendus binnen het Experiment Uitkomstindicatoren van Santeon. Mijn promotieonderzoek richtte zich op de nacontrole bij borstkanker en hoe uitkomstinformatie kan helpen bij samen beslissen over deze nacontrole. 14 juni heb ik het proefschrift verdedigd. Een hele bijzondere dag. Tot mijn grote verrassing kreeg ik het predicaat zelfs ‘cum laude’. Echt de kers op de taart!
En kan je ons iets meer vertellen over je onderzoek?
In mijn proefschrift onderzocht ik hoe de nacontrole bij borstkanker wordt ervaren en hoe uitkomstinformatie kan helpen bij samen beslissen over de nacontrole. Resultaten van mijn eerste studies lieten zien dat de meerderheid van de patiënten momenteel nog niet het gevoel heeft dat ze samen beslissen over de nacontrole en dat ze meestal weinig informatie over de nacontrole krijgen. Het goede nieuws is daarentegen dat zowel patiënten als zorgverleners graag willen werken aan een meer persoonlijke aanpak van de nacontrole.
Waarom ben je eigenlijk zo gepassioneerd over dit onderwerp?
Vaak ligt de focus op de behandeling van borstkanker, maar de periode daarna is minstens zo belangrijk. Wat mij betreft is daar te weinig aandacht voor. Op de nacontrole ligt voor vrouwen vaak veel druk, terwijl die niet voor iedereen even effectief is. Veel vrouwen maken zich onnodig zorgen over het terugkomen van de kanker. Ik zou patiënten toewensen dat ze met een gerust gevoel de nacontrole in gaan en hun leven weer kunnen oppakken.
“Als patiënt krijg je veel over je heen. Het is belangrijk dat artsen patiënten meenemen in het proces en goed uitleggen welke opties er zijn voor behandeling. Maar vooral ook goed kijken hoe dit past in het leven van de patiënt. Je kunt geen goede behandeling of nacontrole kiezen zonder te weten wat een patiënt belangrijk vindt in zijn of haar leven.”
Wat waren de belangrijkste bevindingen van je onderzoek?
Mijn onderzoek liet zien dat patiënten en zorgverleners graag samen willen beslissen over de nacontrole na borstkanker, maar dat dit in de praktijk nog (te) weinig gebeurt. Patiënten gaven bovendien aan dat ze vaak weinig informatie kregen over de nacontrole. Hier lag een duidelijke kans voor verbetering. De keuzehulp die we als antwoord hierop ontwikkelden, werd positief ontvangen. Patiënten ervoeren daarnaast meer samen beslissen, kregen een actievere rol in de besluitvorming en we zagen een lichte afname in angst voor terugkeer.
Ondanks de positieve evaluaties van patiënten, verliep de implementatie niet overal even goed. Hoewel zorgverleners aangaven dat de keuzehulp op feitelijk juiste kennis is gebaseerd, niet te ingewikkeld is om te gebruiken en zeker helpt om de patiënt bewust te laten worden van de keuze over de nacontrole, zien zij ook uitdagingen, zoals tijdsdruk en te weinig steun van het management. Uit audio-opnames van consulten kwamen daarnaast een aantal belangrijke aanknopingspunten voor verbetering van de gespreksvoering naar voren. Er is dus ook meer scholing nodig om het proces van samen beslissen te verbeteren.
Zijn er na aanleiding van de resultaten al concrete veranderingen in gang gezet?
Met de keuzehulp hebben we de eerste stappen gezet naar meer gepersonaliseerde nacontrole en samen beslissen, dat is echt nieuw. Inmiddels zijn er al verschillende andere ziekenhuizen gestart met het gebruik van de keuzehulp binnen het NABOR-project. Binnen dit project wordt naast gepersonaliseerde nacontrole ook gekeken naar gepersonaliseerde nazorg voor patiënten met borstkanker en of dit leidt tot veranderingen in zorggebruik en zorgkosten.
Wat is voor jou persoonlijk de grootste les geweest?
Waar ik tegenaan liep is dat onderzoek zich nog te weinig richt op duurzame implementatie. Veel klassieke onderzoeksvormen zijn hier simpelweg niet geschikt hiervoor. We moeten een keuzehulp niet als project implementeren, maar daadwerkelijk integreren in de routine van zorgverleners. Onderzoek moet flexibeler zijn zodat de resultaten ons helpen de implementatie te verbeteren en écht een verschil kunnen maken voor patiënten.
Benieuwd naar alle bevindingen van het onderzoek? Je leest ze in het volledige proefschrift.
Jet promoveerde aan de Universiteit van Twente. Het promotietraject was onderdeel van het Experiment Uitkomstindicatoren van Santeon, gefinancierd door ZonMw. Binnen het promotietraject is er veel samengewerkt met IKNL, ZorgKeuzeLab en Borstkankervereniging Nederland. Over het proefschrift verscheen ook bijgaand persbericht.
